چرا تو ایه 29 سوره بقره میگیم ک اول زمین افریده شده بعد اسمان در صورتی ک کتاب های علمی میگن ک عمر اسمان و کهکشان بیشتر از زمینه؟

سلام خوب هستید

ببخشید ی سوالی برام پیش اومده

چرا تو ایه 29 سوره بقره میگیم ک اول زمین افریده شده بعد اسمان در صورتی ک کتاب های علمی میگن ک عمر اسمان و کهکشان بیشتر از زمینه؟

 زمین خودش در دل آسمان قرار دارد. زمین خودش مکان است و قطعاً به هنگام خلقت، بی‌مکان نبوده است، بلکه در جایی خلق شده است که به آن می‌گویند: «آسمان = فضا»، البته مقصود همین آسمان اول و مادی می‌باشد که تمامی سیارات و کهکشان‌ها در آن قرار دارند.
حال آیا ابتدا یک ماده‌ای بزرگ یا کوچک (حتی یک اتم) خلق شد، سپس منفجر (گشوده شد)؟ آیا ابتدا چیزی به نام آسمان و چیز دیگری به نام زمین خلق شد؟ و خلقت کدام بر دیگری سبقت داشته است؟!
در آیات دیگر شرح می‌دهد که ابتدا یک "بسته"‌ای آفرید، سپس آن را باز کرد و به دو بخش زمین و آسمان‌ها تقسیم نمود.
*- دقت شود که کلمه‌ی "ثمّ = سپس" نیز همیشه اشاره به تقدم و تأخر زمانی ندارد، بلکه گاه به ترتیب ذکری (بیان و تبیین) اشاره دارد. اگر شما بفرمایید: "ابتدا" آن که مطلب شما برای من جالب بود، و "سپس" آن که جالب‌تر از مطلب قبلی بود؛ مقصود تقدم و تأخر زمانی نمی‌باشد.
*- همچنین دقت شود که وقتی سخن از ابتدای خلقت چیزی (مثل زمین) مطرح می‌شود، نباید گمان کنیم که الزاماً زمین به همین شکل نهایی خودش می‌باشد؛ چنان که ابتدای خلقت یک گیاه، بذر آن است؛ و ابتدای خلقت آدم، پس از خاک نطقه می‌باشد و ... . لذا طبق آیات و احادیث، که علوم کشف شده نیز به همین نتایج رسیده است، زمین طی دو دوره کلی، شکلی کامل یافته و سپس اشکال تکاملی بعدی را به خود گرفته است.
*- در قرآن کریم تصریح شده که "زمین و آسمان" ابتدا پیوسته بودند. یعنی یک چیز – یک ماده و ... بودند و ما آنها را از هم شکافتیم و جدا ساختیم.

در این آیه، هیچ اشاره‌ای به "خلقت" زمین و آسمان‌ها نشده است که به تقدم و تأخر آنها نسبت به یکدیگر اشاره‌ای شده باشد. 

مشکل اساسی اینجاست که برخی قرآن کریم را با کلمات مصطلح خودشان ترجمه می‌کنند، لذا هیچ فرقی بین "خلق نمودن یا پدید آوردن" – "سویه قرار دادن" – "گسترش دادن"  ... قائل نمی‌شوند و همه را "خلق نمودن" معنا می‌کنند و دچار این تناقضات می‌گردند.