اذان غروب بیه منه دل آشوب بیه
حس کمه تنه بوره چش به در میخکوب بیه
بوردمه امامزاده دست به دعا بهیمه
جان آقا ته بوین چنده تنها بهیمه
حرف ناگفته زیاده حال درد و دل نیه
اونکسی که آرومه خدا دونه خل نیه
دل به چی خش هاکنم این دل دیه دل نیه
شومه از این سرزمین اینجه مه منزل نیه
●