حکم کسی که می گوید: مبتلایان به بیماریهای صعب العلاج و مزمن مظلوم هستند
کسانی هستند که می گویند: افراد مبتلا به بیماریهای صعب العلاج و مزمن، در حق آنان ظلم شده است، زیرا حقشان این بود که مانند افراد سالم و تندرست زندگی کنند؛ اما تقدیر چنین سرنوشتی برای آنان رقم زده است؟
الحمدلله،
اعتراض بر قضا و قدر، اعتراض به رب العالمین است که مالک آسمانها و زمین و صاحب اختیار است، آنچه را که صلاح بداند عمل می کند، احکامش قابل تعطیل نیست. معترض بر الله تعالی کافر است، چه بسا که چنین بیماریهایی برای افراد مبتلا به آن سرتاسر خیر است مشروط به اینکه صبر پیشه کنند، زیرا اگر به انسان مصیبتی رسد و به امید کسب اجر و ثواب صبر نماید مأجور خواهد بود، مصایب سبب کفاره ی گناهان می شوند، انسانی که صبور باشد از زمره ی صابرینی خواهد بود که الله تعالی در حقشان فرموده:« إِنَّمَا یُوَفَّی الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسَابٍ» [زمر:10] ( بی تردید پاداش شکیبایان بی حساب و به طور کامل داده می شود) .
الله تعالی فرموده: « وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (155)الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ (156)أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (157)» [بقره:157]
( و صابران را بشارت ده، آنها که هر گاه مصیبتی بدانها رسد( صبر کنند) وگویند: ما از پروردگاریم و به سوی او باز می گردیم، آنانند که درودها و رحمتی از پروردگارشان بر آنهاست و( تنها) همین ها هدایت یافتگانند.
