حکم قطع ارتباط با پدری که زیاد مردم را مسخره و غیبت می کند و بسیار دروغگوست
گوید.در ضمن خیلی هم مستبد و زورگو هست و دوست ندارد کسی او را راهنمایی یا نصیحت کند، به همین دلیل سعی میکنم برای اینکه مرتکب گناه نشوم از ایشان و همنشینی با وی کناره بگیرم.حکم چیست ؟ آیا مرتکب گناه می شوم؟
الحمدلله،
در اینگونه مواقع بایستی بصورتی پسندیده و بدون آنکه اهانتی متوجه پدر شما گردد، وی را از آن اعمال حرام بازدارید و ایشان را تذکر دهید، خداوند متعال می فرماید:
« وَذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَی تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ» (ذاریات 55).
و یادآوری کن که به راستی یادآوری مومنان را سودمند خواهند کرد.
یادآوری دو نوع است:
1- یادآوری آنچه که به طور مشروح و مفصّل تعریف نشده و مردم آن را نمی دانند و عقل و سرشت فقط به صورت خلاصه و مجمل آن را می شناسند، خداوند عقل ها را بر این سرشته است که خیر را دوست دارند و آن را ترجیح می دهند واز شّر و بدی متنفر هستند، و شریعت خداوند با این امور فطری و عقلی مطابق است. و هر امر و نهی شریعت از مصادیق پند دادن و یادآوری می باشد. و کمال پند دادن و یادآوری آن است که خیر و خوبی و منافعی که در چیزی نهفته و بدان امر شده است ، تذکر داده شود و زیان هایی که از آن نهی شده یادآوری گردد.
2- آنچه که برای مومنان مشخّص و معلوم است امّا غفلت و فراموشی بر آن سایه افکنده است به آنان یادآوری گردد و برایشان تکرار شود تا در اذهانشان ریشه بدواند، و بیدار شوند و به آن عمل کنند و برایشان نشاط و همّت پدید آمد؛ همّتی که سبب می شود تا آن ها استفاده ببرند و مقامشان بالا رود. و خداوند متعال خبر داده است که یادآوری و پند دادن به مومنان فایده می دهد چون ایمان و ترس از خدا و روی آوردن به او و پیروی کردن از خشنودی وی باعث می شود تا یادآوری و پند دادن به آن ها سودمند باشد و موعظه در وجودشان اثر بگذارد. خداوند متعال می فرماید:« فَذَکرِّ إِن نَّفَعَتِ الذِّکرَی ، سَیذَّکَّرُ مَن یخشَی ، وَیتَجَنَّبُهَا الأَشقَی» هرگاه پند و اندرز سودمند واقع شود پند و اندرز بده، زیرا کسی که از خدا می ترسد پند و اندرز خواهد گرفت. و بدبخت ترین فرد از آن روی می گرداند.
امّا کسی که فاقد ایمان باشد و برای پذیرش پند و اندرز آمادگی داشته باشد پند دادن و یادآوری برای چنین کسی سودمند نخواهد بود. همانند زمین شوره زاری که باران هیچ فایده ای برای آن ندارد. این گروه اگر نشانه و معجزه ای برایشان بیاید به آن ایمان نمی آورند مگر آن که عذاب دردناک را ببینند. (تفسیر سعدی)
الله تعالی می فرماید:
« ادْعُ إِلِی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ...» (النحل : 125)
"با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت دعوت کن و با آنان به [شیوهای] که نیکوتر است مجادله نمای".
پس بجای آنکه از ایشان دوری نمایید، بهترین کار اینست که وی را امر به معروف و نهی از منکر کنید و برایشان مدام دعا کنید تا شاید انشاءالله از این اعمال دست بردارد و به سوی اصلاح پیش رود.
اگر تلاشهای بی دریغ شما نتیجه ای نداد، می توانید رابطه ی خود را کمتر کنید تا از آثار سوء همنشینی بر خود در امان بمانید، ولی بطور کلی قطع صله ی رحم نکنید.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین
