حکم زدن زنان از دیدگاه اسلام
سلام بزرگوارببخشیدسوال داشتم،،آیا اگر مردی زنش را به ناحق از روی عصبانیت بزند و بعد از ان زن معذرت بخواحد گناهش بخشوده میشود؟
الحمدلله،
اولا از اخلاق مسلمان نیست که زن خودش را بزند، و اینکه خداوند متعال در قرآن میفرماید:
" ... وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ..." ﴿النساء: 34﴾
«و زنانی را که از نشوزتشان بیم دارید (نشوز: سرکشی و نافرمانی و برتری‌جویی بر شوهر است) پس پندشان دهید و سپس (دومین راه حل این‌است که) آنان را در خوابگاهها ترک کنید (یعنی: از خوابگاههایشان دوری کنید وآنان را در زیر روانداز (لحاف) خویش جای ندهید) و (اگر این هم تأثیر نکرد، پس سومین راه حل این است که) آنان را بزنید»
چنان زدنی است که به قصد تأدیب و اصلاحشان باشد، نه زدنی سخت و گزنده و آزاردهنده. خاطرنشان میشود که سنت‌رسول‌اکرم صلی الله علیه و سلم این زدن را مقید به آن نموده است که با نرمی و ملایمت باشد، به طوری که به نقص عضوی در وی نینجامد و اثری از خود بر جای نگذارد، مانند زدن زن با جوب مسواک بطور آهسته، که فقط نشاندهنده تنبیه باشد.
و پیامبر صلی الله علیه و سلم در مورد کسانی که به زنانشان میزنند فرمود: " لقد أطاف بآل محمد نساء کثیر یشکون أزواجهن لیس أولئک بخیارکم" (صحیح – روایت ابوداود)، یعنی: " بسیاری از زنان نزد آل محمد از شوهرانشان شکایت کرده اند، آنها (یعنی آن شوهران) از بهترین شماها نیستند ".
و فرمودند: "أما یستحی أحدکم أن یضرب امرأته کما یضرب العبد، یضربها أول النهار ثم یضاجعها آخره".
یعنی: " آیا یکی از شماها شرم و حیاء نمیکند از اینکه زنش را مانند برده در اول روز میزند، و سپس آخر روز (یعنی در شب) با او نزدیکی میکند؟!"
و فرمودند: " رفقا بالقواریر " یعنی : " با زنان با نرمی رفتار کنید " (صحیح بخاری)
قواریر یعنی شیشه، و در این حدیث پیامبر صلی الله علیه و سلم زنان را به شکنندگی و لطفات شیشه تشبیه کرده است، زیرا مانند شیشه حساس هستند و عاطفه شان مانند شیشه شکننده است.
و فرمودند: " فاتقوا الله فی النساء فإنهن عوان عندکم " (صحیح مسلم)
یعنی: " از خداوند در مورد رفتار با زنان بترسید، زیرا آنها نزد شما اسیر هستند ".
ولی اگر زن و شوهر با هم به هیچ وجه نشود صلح کنند و به هم سازگاری نداشته باشند خداوند متعال راه طلاق را بیان فرموده آنهم پس از اینکه سعی کنند با هم صلح کنند، و اگر چاره ای نشد سپس طلاق راه حل نهائیست و آنهم با آرامی، خداوند میرماید:
" ... فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ..." ﴿البقرة : 231﴾
« یا آنان را به نیکی نگاه دارید، یا به نیکی رهایشان کنید»
بنابراین شما باید هم حق خداوند را ادا کنید و هم حق زنتان، پس اولا باید استغفار و توبه کنید و این حق خداوند هست و خداوند متعال غفور و رحیم هست و توبه کنندان را دوست دارد، و دیگر اینکه باید از زنتان حلال بود بطلبید و او را راضی کنید تا شما را ببخشد.
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
