حکم آن کس که کارها برای او آسان میشود وبه مراد خود میرسد

حکم آن کس که کارها برای او آسان میشود وبه مراد خود میرسد 

ویا نذر میکند قربانی کند چیست واگر درست است شرایط صحیح آن را که در سنت پیامبر وارد شده را بیان کنید. 

الحمدلله، 

کسانی که کارهایشان به آسانی رواج پیدا میکند و به مراد خود میرسند احتمال دارد از کسانی باشند که زیاد صدقه میدهند مخصوصا در خفا و دور از مردم و بدون ریاء، زیرا با صدقه دادن خداوند متعال مشکلات را حل میکند و مریض را شفا میدهد و انسان را از بلاها محفوظ میدارد. 

اما مورد نذر، نذر معلق مکروه است، و نذر معلق این است که شخص مثلاً بگوید : خدایا نذر می‌کنم که اگر در امتحان قبول شدم حیوانی را ذبح کنم. 

از عبدالله بن عمر رضی الله عنه وارد شده است که: نهی النبی صلی الله علیه و سلم عن النذر و قال : "إنه لایرد شیئا و لکنه یستخرج به من البخیل"( متفق علیه)، «پیامبر صلی الله علیه و سلم از نذر نهی کرد و فرمود : نذر هیچ چیزی (قدری) را بر نمی‌گرداند، اما (با آن) از بخیل چیزی گرفته می‌شود». 

و نذر هیچ تاثیری در قضا و قدر ندارد، پس بهتر است از نذر کردن پرهیز شود، و مخصوصا که یک چیز مباح را بر خود واجب میکند. از سعید بن حارث روایت است : از ابن عمر رضی الله عنه شنیدم که می‌گفت : آیا از نذر نهی نشده‌اند؟ (در حالیکه) پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است : "إن النذر لایقدم شیئا ولایؤخر، و إنما یستخرج بالنذر من البخیل"( متفق علیه)، یعنی: «نذر هیچ نفعی را جلب و هیچ ضرری را دفع نمی‌کند اما (با آن) از بخیل چیزی گرفته می‌شود». 

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین